Start arrow Świadectwa arrow Mesjancy
 
 
Mesjancy Drukuj
07.01.2007.
"Widzisz bracie, ile to jest tysięcy Żydów, którzy uwierzyli, a wszyscy gorliwie trzymają się Zakonu". (Dz 21,20 b)

Od zesłania Ducha Świętego w roku 30 lub 33 r., aż do czasów współczesnych (z pewnymi przerwami) istnieje w łonie Kościoła powszechnego wspólnota Żydów mesjanistycznych, zwanych pierwotnie nazarejczykami, a później także judeochrześcijanami (w odróżnieniu od poganochrześcijan - nawróconych pogan) i hebrajskimi chrześcijanami.

Doktryna współczesnych Żydów mesjanistycznych (hebr. Jehudi Meszichim) w pewnych zasadniczych punktach (jak np. sprawa usprawiedliwienia, chrztu, organizacji kościelnej) jest zgodna z nauczaniem luterańskim, baptystyczno – ewangelicznym. Jednak całość teologii mesjanistycznej stanowi odrębną i unikatową jakość. Żydzi mesjanistyczni łączą w sobie dwie wielkie religie monoteistyczne - jako judaizm mesjanistyczny są częścią judaizmu, a jako judeochreścijanie - częścią chrześcijaństwa. Wierząc w Jezusa dbają o swoją żydowską tożsamość, zachowują Prawo Mojżeszowe, zreinterpretowane w świetle Nowego Testamentu i kładą główny nacisk na ewangelizację wśród Żydów rabinicznych. Obchodzą wszystkie święta judaizmu z myślą o Mesjaszu. Używają tradycyjnego stroju modlitewnego - kipy (jarmułki), filaktrerii i tallitu (tałesu, szala modlitewnego), którego fredzle są błękitne w odróżnieniu od białych frędzli Żydów rabinicznych. Posługują się własną terminologią opartą na Biblii i języku hebrajskim, która różni się od nazewnictwa poganochrześcijańskiego opartego na języku greckim. Żeby nie być gołosłownym, przedstawiam poniżej niektóre terminy poganochrześcijańskie i ich odpowiedniki w judaizmie mesjanistycznym:
Oto one:
1) Jezus Chrystus - Jeszua Mesjasz,
2) Duch Święty - Ruach Ha-Kodesz,
3) Krzyż - ołtarz, pal męczeństwa (nie używa się słowa krzyż, ponieważ jest on symbolem wielowiekowego prześladowania i mordowania Żydów w imię Jezusa),
4) chrześcijanin - wierzący mesjanistyczny, wierzący w Mesjasza
5) Piotr (apostoł) - Kefa,
6) Paweł (apostoł) - Szaul,
7) Mateusz (ewangelista) - Mattitjahu,
8) kościół - kahał, synagoga, kongregacja,
9) chrzest - mykwa,
10) Stary Testament - Tanach,
11) Nowy Testament - Brit Hadasza,
12) Prawo; Zakon - Tora,
13) prezbiter (starszy), pastor - zagen, rabin, pastor,
14) diakon - szames,
15) przykazania - micwot.
Oto kilka faktów z historii Żydów Mesjanistycznych:
30 lub 33 r. - Zesłanie Ducha Świętego w święto Szawuot (Pięćdziesiątnicy) połączone z powstaniem pierwotnego Kościoła w Jerozolimie; Kościół pierwotny składa się wyłącznie z Żydów mesjanistycznych zwanych ówcześnie nazarejczykami (Piotr/Kefa, Maryja/Miriam, Jakub Sprawiedliwy - brat Pański, biskup Kościoła Jerozolimskiego/Ja’akow Cadik - achi Adonai, zagen Ha-Kahal Ha-Jeruszalaim i inni).
34 r. - Piotr poprzez nawrócenie Korneliusza otwiera drzwi Kościoła poganom; poczatek gałęzi poganochrześcijańskiej w Kościele powszechnym.
62 r. - Ukamienowanie Jakuba Sprawiedliwego, brata Pańskiego - następnym biskupem (przewodniczącym kolegium prezbiterów) Kościoła Jerozolimskiego zostaje brat stryjeczny Jezusa Chrystusa - Symeon syn Kleofasa/Szim'on ben Klofa.
66 r. - W związku z wybuchem powstania żydowskiego przeciw Rzymianom członkowie Kościoła Jerozolimskiego przenoszą się do Pelli w Perei (za Jordanem)
70 r. - Po upadku powstania jerozolimscy nazarejczycy powracają do stolicy Judei
ok. 90 r. - Wielki Sanchedryn żydowski w Jawne wyklucza (ekskomunikuje) nazarejczyków (Żydów mesjanistycznych) ze wspólnoty judaizmu rabinicznego jako heretyków.
107 r. - Ukrzyżowanie Symeona syna Kleofasa; aż do 135 r. biskupami Kościoła Jerozolimskiego są wyłącznie obrzezani Żydzi mesjanistyczni.
132 r. - Żydzi mesjanistyczni uczestniczą w drugim powstaniu przeciw Rzymianom; po samoogłoszeniu się wodza powstania Bar Kochby mesjaszem wycofują się i są prześladowani przez powstańców jako zdrajcy.
135 r. - Po upadku powstania Żydzi zostają wygnani z Jerozolimy, a miasto staje się kolonią wojskową pod nazwą Aelia Capitolina ( Judea otrzymuje nazwę urzędową - Palestyna); Żydzi mesjanistyczni przenoszą się do Galilei, a w Jerozolimie powstaje kościół poganochrześcijański złożony z żołnierzy i weteranów rzymskich z pierwszym biskupem - Markiem.
325 r. - I Sobór Nicejski (złożony wyłącznie z antysemicko nastawionych biskupów poganochrześcijańskich) ogłasza Żydów mesjanistycznych (nazarejczyków) heretykami; działający w Tyberiadzie (Galilea) biskup żydowski nie zostaje zaproszony na Sobór.
376 r. - Ojcowie Kościoła w piśmie "Panarion" (przeciw herezjom) nazywają nazarejczyków heretykami.
IV/VII w. - Urzędowa likwidacja lokalnych kościołów judeochrześcijańskich w Imperium Rzymskim/Bizantyjskim.
1866 r. - Powstanie Hebrajsko-Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Wielkiej Brytanii; początek współczesnej wspólnoty Żydów mesjanistycznych.
1915 r. - powstanie Amerykańskiego Stowarzyszenia Hebrajsko-Chrześcijańskiego.
1925 r. - Założenie Międzynarodowego Stowarzyszenia Hebrajsko-Chrześcijańskiego, którego współczesną kontynuacją jest Międzynarodowe Stowarzyszenie Mesjanistycznych Kongregacji i Synagog.
1967 r. - Założenie pierwszych mesjanistycznych kongregacji (kościołów lokalnych, zborów) w Państwie Izrael.
1992 r. - Na świecie istniało ok. 50 mesjanistycznych kongregacji i synagog.
Co ciekawe - a to moja prywatna dygresja - mniej więcej w tym samym czasie kiedy nastąpiła nowa Piećdziesiątnica (powstanie ruchu zielonoświątkowego i charyzmatycznego) ujawniła się też społeczność Żydów mesjanistycznych, związana z początkami pierwotnego Kościoła. Czy to może oznaczać, że żyjemy przy końcu czasów? Chciałbym jeszcze nadmienić, iż wielu teologów ewangelicznych uważa, że po pochwyceniu Kościoła, w 7-letnim okresie rządów Antychrysta nad Ziemia, jedynymi głosicielami Ewangelii będzie 144 tys. Żydów wierzących w Jeszuę Mesjasza.
Osobom zainteresowanym historią, doktryną i obrzędowością Żydów mesjanistycznych polecam książki:
1) David h. Stern, Przywracanie żydowskiego charakteru Ewangelii. Poselstwo dla chrześcijan,
2) Dr Michael Schiffman, Resztka Izraela powraca. Odrodzenie judaizmu mesjanistycznego,
3) Daniel Juster, Powrót do korzeni. Podstawy do teologii biblijnej judaizmu mesjanistycznego.
"I widziałem innego Anioła występującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego, i zawołał głosem wielkim na onych czterech Aniołów, którym dano, aby szkodzili ziemi i morzu;
Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi ani morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich.
I usłyszałem liczbę popieczętowanych: sto czterdzieści i cztery tysiące jest popieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraelskich". (Ap 7,2-4)


 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »